Vezikoüreteral reflü mesanedeki mikropların böbreklere taşınmasına neden olur ve böbrek enfeksiyonu ( piyelonefrit) gelişimi kolaylaşır.
Akut piyelonefrit ve bunun sonucunda oluşan böbrek nedbeleşmesi (skar) doğrudan VUR’un şiddetine bağlıdır. VUR olan çocukların %16'sında böbrek hasarı (renal skar) gelişmektedir. Çocukluk ve genç erişkinlik döneminde ortaya çıkan
hipertansiyonun %11’inden piyelonefritik skarlaşma sorumludur.
Ülkemizde kronik böbrek yetmezliği nedenlerinin başında çocukluk döneminde doğru tanı konamamış, doğru tetkikler ve tedavi yapılmamış tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonlari ve buna eşlik eden VUR gelmektedir. Diyaliz programında olup
transplantasyon beklemekte olan hastaların %10-20'sinde böbrek yetmezliğinin nedeni son dönem reflü nefropatisidir.
Ancak VUR olgularının tümünde böbrekler hasarlanmayabilir. Yeni skarların oluşması veya mevcut skarın ilerlemesi için enfeksiyonun varlığı şarttır. Akut pyelonefritin erken döneminde başlanan antibiyotik tedavisiyle böbrek hasarının
önlenebileceği veya azaltılabileceği hem deneysel hem de klinik çalışmalarla gösterilmiştir.
Vezikoüreteral reflü olan bir cocukta, bu gelisimsel defektin varligindan daha onemli olan cocugun enfeksiyon gecirmesine engel olmaktir.
Bu konuda alinabilecek onlemleri bilerek yapilan dogru bir izlem VUR olan cocuklardaki en temel yaklasimdir.